Kaç kere kırılsa haktı aşk bu bedene yasaktı. Yasaklarını da çiğnemiştim oysa, ilk sözü gözlerinden yüreğime dökülen bir şiir olmuştu, adı varoluştu bu bir sonunu ölüm var etmekti, ölümü de kabul etmekti onun gözleri,mutlu ettiği kadar mutsuz olmamada denkti onun elleri, elleri ki bir elveda için el sıkışacak kadar beni yok etmekti, geceleri uykusuzluktan şişmiş gözlerime sabahlara kadar geçmişi rimelliyorum, hani şu halimi görsen inan sen vazgeçmişliğinden utanırsın...
İlk demiştim aşk demiştim
adını hece hece her gece
yastığımın altına ben iliştirmiştim,
birikmiş bir adın vardı başucumda
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin



çok güzel bir şiir.etkili bir dil,vurgular çok güzel kutluyorum şairi,saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta