Kabem Şiiri - Hakkı Turhan

Canım Kabem,sana varmak isterim
Bağlandı yollarım, varamaz oldum
Yine kucaklayıp, sarmak isterim
Tutuldu kollarım, saramaz oldum

Pervanen olayım, döneyim seni
Açıver hicabın, göreyim seni
Sırdaşın olayım, bileyim seni
Bu hal ile seni, bilemez oldum

Günahkar kulların, derdine derman
Mağfiret yolunda, kılarsın ferman
Yetmiş millet sende, yaparsın harman
Yol bulup dağları, geçemez oldum

Nazargahı Hakkın, rahmet bahçesi
Şehirler anası, hasret beldesi
Abı hayat kaynağı, sonsuz çesmesi
Varıp çeşmesinden içemez oldum

Siyahlar giyinmiş, yas mı tutarsın
Nazar kılmaz oldun, nazmı satarsın
Sevda yollarına, tutar atarsın
Bu sevda yükünü, çekemez oldum

Safadan Merveye, yine koşayım
Hiraya çıkayım, sevri aşayım
Arafat dağında, coşup taşayım
Yıkılmıyor bendim, taşamaz oldum

Nefsime Mina’da, taşlar atayım
Hak yolun adayıp, kurban satayım
Gözümde hicaplar, yırtıp atayım
Taşlaşmış perdeler, yırtamaz oldum

Hak nasip ederse, bir gün varacam
Cemalin seyredip, kıyam duracam
Can verip gölgende, ebed kalacam
Desem de ahirim, bilemez oldum

Hakkı Turhan