Bir yıldız daha eksildi gökyüzümden...
en parlaklarından biriydi oysaki,
şimdi kendime bir yıldız arıyorum kutup yıldızına yakın, ama onun kadar parlak olma çabasında olan!
bir şansım daha var mı acaba?
biliyorum ki kayıp giden yıldızlar geri gelmiyor.
ama bir tanesi var geri gelsin istediğim...
Bak ışıklar ağlıyor! ! !
Evet görebiliyorsun çünkü hepsi senin üzerine geliyor…
İşte ben onlardan biriyim burada, ama sen beni kaybetmek üzeresin!
Şimdi yepyeni bir parlaklıkla tüm dünyaya uyanıyorum..
İşte güneş gibi parlama zamanı hayıflanmanın anlamı yok!
Gecenin parlaklığında güzel rüyalar görüyorum.
Hiç düşündün mü neden mor gül yok, ama başka bir çok çiçekte var, oda mor olmak istememiş midir acaba, sorulmadı ki ona mor olmak istiyor musun diye..
Soruldu mu yoksa? Bilemedim. Kararsız kaldım şuan çok! Böyle olunca ben küsüveriyorum ama…
Bize doğarken sorulmadığı gibi, ya da dinimizi seçerken sorulmadığı gibi, büyürken bizim istediğimiz gibi değil de ailemizin istediği gibi yaşamayı vs.
Aşık olurken de karşımızdakine soruyor muyuz?
Ben sana aşık oluyorum iznin var mi?
Miden bulanıyor,
Başında dönüyor,
Korkma!
Hamile değilsin.
Biliyorum ki bu ne olacağı belli olmayan dünyaya çocuk getirmek istemiyorsun sende!
O yüzden bu olanların hepsi,
Biz yan yana duran iki salıncağa ters oturmuştuk.
O zincirler soğuktan buz gibi olmuştu ama biz yinede sıkı sık tutunmuştuk,
Aşk’a tutunmaya çalışır gibi.
Aslında düşmemek içindi o ve sallanmaya başladığımızda ikimizde sürekli ayrı yönlere gidip geri kavuşuyorduk,
Birbirimizi görüyorduk ama kısa oluyordu sonra sırt sırta veriyorduk ve tabi sonra tekrar yüz yüze, uzakta olsa..
Aslında değişen bir şey yoktu, durduğumuzda yine aynı noktadaydık fakat yine farklı yönlere bakıyorduk.
Bu gece yazma isteğim geldi sana..
İçimde dökülemeyecek bazı şeyler olabilir, mesafeler koyabilirim önüme.
Kendimi farklıda gösterebilirim sana.
Ama bil ki bu iyi niyetinden!
Yalnızların içinden geçen bir tren gibisin, geçip gidiyorsun.
Ve diyorsun ki; hiç birinizde ben yok!
Hadi ama uzat elini bana,
Daha fazla heyecanı kaldıramıyorum
Bu yürek zorlanıyor…
Seninle nefes almak istiyorum artık,
Sadece seninle!
Ömrümün sonuna kadar.
Bu tokat iyi geldi!
Gidiyorum şimdi sessizce, belki dönüşüm muhteşem olur, belki de yine derinden sessizce.
Tam bir iki tuğla koymaya kalkışıyorum biri geliyor yine yıkıyor..
Pes etmiyorum yeniden deniyorum, en azından temelim çok sağlam olacak biliyorum.
Muhteşem başlangıçların hepsi felaket sonlarla biter,
Tecrübeyle sabittir.
Çok zaman geçti biliyormusun?
Ne yollardan geçtim.
Kaç basamak çıktım kim bilir…
Yıkık tuğlaların olduğu çatılarda sabahladım…
Yıldızlar örtü oldu geceleri üstüme,
Yağmurlar gizledi göz yaşlarımı.
Sen gerizekalı mısın?
Göremedin işte o sis perdesi hep sarıyor söylemiştim..
Ben bir şeyimi kaybetmiştim neydi o ya? ha tamam aklımı kaybetmiştim!
…30 gün sonra…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!