Kaan Akagün Şiirleri - Şair Kaan Akagün

seni düşünüyorum hapsolmuşsun yüreğimde bu hapis güzel bir hapis sen ve ben in hapsi bir daha ayrılmamak üzere hapsolmuşuz sevgi hapsi mutlu olacağız orada seni seviyorum kalbimde kalbimdesin huzurlu yürüyorum uyuyorum çözme hiçbir zaman yüreğin iplerini sana layık olacağım

Şahididir aşkımın bu karanlık gece sensiz yaşanan her güne inat sevdim seni ölesiye bir sevdayı yaşadım gözlerinde buldum kalbimi sevdim seni ölesiye kadere inat sevdim su içer gibi içtim aşkını gecenin en çıkmazında karanlığın sensizliğindeyim bir bakışına yıktım dağları sevdim seni ölesiye sevdalar yaşamış sada insanlar böyle bir aşkı görmedi yeryüzü nede gök kubbe yalnızlığa inat sevdim gün geldi mecnun oldum çölleri geçtim geldim sana gün oldu Ferhat oldum deldim yüce dağları kavuşmak için yara sevdim seni ölesiye belki bende mevsim sonbahardı belki sen ilkbahar daydın çağ olarak hüzne hazne inat sevdim seni ölesiye gün oldu fırtınalar koptu gün oldu sağnaklar yağdı yüreğime bir kış sabahında AKSARAY'DA gözlerinde boğulup dudaklarında eridim sevdim seni ölesiye büyük aşkım

Bir boşluktayım duman olmuş gözlerim sensizliğin bitmez acıları var benliğimde her yanım çevrilmiş aç kurtlarla neden neden diyorum sessiz çığlıklarımda ağlıyorum kalbim Sen sen sevdiğim taptığım uğrunda bir hayatı harçadığım adının bir harfine saçının tek teline bu dünyayı yıktığım hayatımın baharını kışa döndürdün bir hayali yaşadık seninle güneşimdin kalbime doğan çiçeğimdin gönül bahçemde kopardın tüm ümüdlerimi bir mutluluk yaşadım sensizim ve bir uçurumdayım dönüşü olmayan ardıma her baktığımda gözlerin var karşımda ve artık benim doğacak güneşim olmadığını bile bile hangi sabahı bekliyorum hangi yarını dünde bıraktığım bütün kalbimi yalnızlığa yürüken sensizce sessizce veda ediyorum

ben duygu insanıyım sahte yüzlerle sate sözlerle gelmem kapına ben birkara sevdayım işim olmaz kimseyle birgün bakmak istersen ardına kapında asılı duran bir kalp görürsün Aldanma atıyorsa yaşadığıma bundan sonra böyle aşkı sen zor görürsün

Gitmek isteyip gidemediğim bilmek isteyip bilemediğim şeyler yerler hepsini bir küçük zerreye sığdırdım kalbimin en derininde aşka tutuldum zaman sadece akıp gider ama her sevda zamana inat Yaşar belki tutku belki aşk belkide bekleyiş çaresiz sensiz gecelerde İnan veya inanma bilki yalnız sen varsın kurduğum hayelde gördüğüm düşte hele bir de sende benim gibi aşka düşte insan oğlu bir bilinmez aşkda bunun denklemi istemiyorsan sevme beni aldırma yakarışlara aldırma yalvarışlara sevmek acı değil sevipde sevilmemek acı bütün dertlerin ilacı o senin gülen gözlerin hep dost diye bastık bütün insanları oysa dost paraymış aşklar hep yalan gözlerin ölüm

Karanlığın kollarında oturuyorum yalnızlığımla sensizliğin burukluğu çöküyor üstüme kahroluyorum bilinmezligin bilmecesini çözüyorum anlam vermeye çalışıyorum beni ben bile anlamıyorum bir yer var biliyorum duyuyorum adı mutluluk olan gitmek istiyorum engeller var bilirmisin ben hep yanlizdim kalabalıkta bile çareler tükeniyor bir umut arıyorum medet umuyorum bilinmezlikten gece uzun gece sonsuz gece sezsiz yoruldum sabah olmuyor uykular haram bana ağlıyorum gecenin kollarında bir umut yok biliyorum neye. Elimi atsam kırıyorum kimse çalmıyor kapımı bilinmezliklerin bilmecesini çözüyorum ağlıyorum göz yaslarımı karanlık gizliyor bir yer var adı ask olan gidemiyorum yinede Hayata inat yasıyorum bilinmezlik nereye kadar hani diyorya ağaçlar ayakta olurmuş sonbaharda yapraklar dökülürmüş bende yapraklarımı dokuyorum

Gözlerinde doğup kalbinde büyüsem aşkınla beslenip güçlensem rüyalarımın büyük sevgilisi ey hak nasib eyle bu büyük aşkı bedenime ruhuma içimde sızlayan yaram kanar durur senin yokluğunda derman sın yarama caresin derdime ey Ceylan bakışlı ahu gözlüm

Yıldızlar uzaktır sevdalar tuzak aşkın göz yaşlarıdır yağan sağnak sağnak bir sevdanın kollarında ben sana tutsak son demi olan hayatımda bir daha haram olsun senden başka sevgili dumanı tüten sigaramda seni çekiyorum nefes nefes hiç yüzüm gülmedi aşkdan sevdadan yana merhaba demişken elveda deme bana yıpranmış yüreğim dayanmaz buna ey sevgili

Aşk bazen bir gülümsemek bazen bir kuşun ötüşünü dinlemek bir gülün açtığını görmek aşk aslında kalbin birini kendinden fazla sevmesi hiç düşünmü bu dünyada insan kendinden fazla birini düşünüp sevebilirmi eğer böğle hissediyorsan sen bilki aşıksın sevdim seni senden fazla nefes almayı su içmeyi düşünemedim bakarken gözlerine sev dedi kalbim onu sevki gözlerinde baharın çiçeklerini gör sevki onu yeşersin kalbinde aşk ey sevgili bir gün gelip gidersem bu diyarlardan bilki aşkımız ölümsüz bilki sevmemiştir kimse benim seni sevdiğim kadar

Geçen her saniyem sensiz aldı benden hayatımı bir gün geçersen sevginden bir gün unutursan beni ben bilki Ogün ölürüm dağlardan düşen bir çığ gibi büyüdü aşkım ırmak olup çoştu sel olup taştı sevdan ne bir hayal isterim sensiz ne bir nefes isterim nefesin nefesimde olmadıktan sonra yağmur gibi yağan yaşlarım bilirmisin senin özlemin bilirmisin buram buram sen kokuyor boş odam ve hayalinle ben başbaşayım seni içime çekiyorum sigaramın dumanında bir gün biterse sevgin ben ozaman ölürüm be gülüm