Jilet Kesiği Şiiri - Nevim Karahan

Adım intihar olsun
Sende ihanet
Bende cinayet olsun
Şaşkın bakışlarımın izine düşsün arsız kahkahan
Sen sus ol
İçimdeki yılgın acılara liman olsun
Büyüsün gözlerin gözlerimde
Ufalsın avuç içlerimin sızılarında acıların

Yok, ey sevgili!
Gönlümün yok başka çaresi
Bir elimde intihar, bir elimde cinayet
Vuruyor yerlere şeklimi
Çarpıyor dağların deli yamaçlarına
İnsanlıktan çıkıyor öfkelerim
Cellât oluyorum içimdeki çocuklara
Kendime intihar oluyorum

Sür/sen beni denizlerinin ulaşılmaz koylarına
Uzağında sussun sesin
Yüreğimi yoğur acı hamuruyla, bük, kır
Kendince şekil ver çaresizliğime
Ne olacaksa elinden olsun
Vurulacaksam sinemden
Bırak bir bakışlık kurşunun olsun

Ne vuslata varabildim ne ayrılığa dayanabildim
Zamansız bu yağmur
Hangi yön güneşe götürür gecemi
Hangi yön karanlığa tuzak
Sen imkânsızım / sızımsın
Tuzak kalbinde sevgili!

Bırak bedenimi, yansın ateşlerinde
Dağılsın yüzüm
Yağsın topraklara sevdadan damlalarım
İsimsiz mezarlara at / öldür beni sevgili
Gözlerime Mecnun’un gözlerini dök
Ferhat’ın kefenine sür gölgemi
Sür beni uzaklara
Şehrinin kapılarını yüzüme kapat
Yak bahçelerimi / yak beni sevgili!

İhanet çukurlarında cinayetlerim mi?
Pişmanlık uçurumlarında intiharlarım mı yakıyor seni?
Benim için hiç yandın mı?
Sen allı pullu beyazlar içinde kal bulutlarda
Beni yağdır taşlara, at ey sevgili!
Üzerime çığlar gönder / göm sevdalı yüreğimi
Göm yağmurdan düşlerimi

Gelirsem peşinden, git dediğin yerde
Jilet at bileklerime
Kan yolunu takip ederim
Merdivenlerden yavaşça çık sen, git bulutlara
Sustur dünün gizlerini
Aç avuçlarımı
Düşsün cinayetim, kendime cellâdım
Beni sana bağışlayamadım

Söylenirken içinde adımı
Anma / sızın sızımdır
İhanet olsun adım
Yanında götür bütün dilekleri
Jiletin keskin yüzüne koy intihardan yüreğimi
Ölsün
Hasretin süngülerini sür gözlerime
Ey Sevgili! İntiharımsın
Benim değilsin
Bir jilet kesiğinde saklayacağım seni
Gitmeliyim / senden / gitmeliyim şimdi

Nevim Karahan