Jet Lag Şiiri - Eminnur Acar

Anadol’unun bilge kadınları
Kordon kanından bebeğe sağıp iyileştiriyorlardıysa
Beyin denilen organın, kandırabileceğini biliyorlardı
İkindide akşama yakın uyumayın günah derlerdi büyüklerimiz

Onlar da duymuştu muhtemelen kendi büyüklerinden
Seksen yıllık ömrümde, iki defa deneyimledim bilmeden
Dörtten beşten sonra hava gün batımına hazırlanır, görürsün
Bu vakitlerde, çok derin uykuya dalarsan

Uyandığında hava kararmış olur, beyin şaşırır
Sabah mı akşam mı şimdi
Bulması, bilmesi, sürer epeyce, dörtte aydınlıktı, altıda karanlık
Sabah olmasını beklerken, yatsı namazı okunuyordu muhtemelen

Karıştı aklım, neden ne zaman uyudum ben
Sabahı beklerken, ezan neden okunuyordu
Şaşkınım hatta korkuyorum, derken telefon çaldı
Hava karanlık, açtım telefonu, nasılsın abla dedi yeğenim

Cevaben ben, hayırdır İnşallah bu saate neden arıyorsun
Dedim? üzüldü, yeğenim rahatsız ettim kusura bakma dedi
Saat sabahın altısı çok erken de dedim
Abla sen iyiminsin? Yeni akşam oluyor dedi

Belki on on beş dakika düşününce fark ettim
Vakitleri karıştırdı beynim
Jet-lag diyorlar bilenler buna
Uzak ülkelere gidenler bunu yaşarlarmış meğer

Zaman kavramını beyin kaybedebilirmiş
Gerçeği öğrenince çok güldüm kendime
Ben korktum başkaları korkmasın
Beyinler de kandırılabilir bir organmış