yaşanmayan hayat nasıl yazılsın ki
Penceremin önünde beliren mutluluk, kelebek misali bir varmış bir yokmuş...
Dün mutluymuşum yarınlardan umutlu bu gün yorgunum, yarınlarım umutsuz. Kırgınım kaderime ve sen beni mağaramdan çıkardığında korktum, bu günlerden korktum. o kadar güzeldi ki ışığın karşı koyamadım. Şimdi tekrar mağarama doğru itiyorsun beni, ışığına bu kadar alışmışken karanlıkta ne ederim bilmiyorum.
Biliyormusun sevginin sıcaklığı ile üşümedim hiç bu kış. Yazın sıcaklığı daraltmadı ruhumu, içimde kelebekler uçuşuyordu, yüreğimde bahar yelleri...
kıyamet nasıl bir şey diye düşünüp dururdum ve buldum sonunda meğerse kıyamet sevgilinin sevgisinin sona ermesiymiş senden vazgeçmesiymiş evet evet öyleymiş .
koptu gidiyor bir Tufan beklediğim Nuh'un gemisiydi, senin tufana karşı meydan okuyuşunu izlemekti. Korkusuzluğunu, mücadeleni ellerimi sıkıca tutup tüm zorluklara ve imkansızlıklara direnişini görmekti. Güç veriyordun bana şimdi yavaş yavaş itiyorsun beni karanlığa, ışığımı kesiyorsun. Bir yanım karanlığa doğru giderken diğer yanım can havli ile direniyor. Sıkıca tutuyorum ellerini yavaş yavaş kayıp gidiyorum , oysa parmak uçlarından yıldızlara tutunurdum, ışıl ışıl gözlerin yanardı. Bütün karanlıkları aydınlatırdı, şimdi neden gözlerin kapalı ? bom boş bir karanlığa düşüyorum. Yüreğimde imdat sirenleri çok korkuyorum bırakma ellerimi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!