İzmit’in tren garı
Peronda bir kadın
Yanında adamı
Sarılıp sarılıp öpüyor
Kıskandırıyor aşıkları
……………………
İzmit’in tren garı
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Güzel şairim; Eski gar mı yoksa
yenisi mi diye düşündüm de, zannedersem
eski, çünkü eskiden, raylar arasından yanmamış
kömür arayan fukaralar ve gurabalar olurdu. Onları
hatırlattınız ve içim burkuldu.. Tebrik ve teşekkürler..
Istanbuldan muhabbetle selamlarım..Saygılar..
Bedri Tahir Adaklı
Şairimizin İzmit'in tren garında oturduğu banktan gözlemleri ya da gözünü alamadığı.....
Kaleminize sağlık ...
Karı yerine kadın denilebilirdi ve bu şiirin sesini bozmadı bence...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta