İzmit’in tren garı
Peronda bir kadın
Yanında adamı
Sarılıp sarılıp öpüyor
Kıskandırıyor aşıkları
……………………
İzmit’in tren garı
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Güzel şairim; Eski gar mı yoksa
yenisi mi diye düşündüm de, zannedersem
eski, çünkü eskiden, raylar arasından yanmamış
kömür arayan fukaralar ve gurabalar olurdu. Onları
hatırlattınız ve içim burkuldu.. Tebrik ve teşekkürler..
Istanbuldan muhabbetle selamlarım..Saygılar..
Bedri Tahir Adaklı
Şairimizin İzmit'in tren garında oturduğu banktan gözlemleri ya da gözünü alamadığı.....
Kaleminize sağlık ...
Karı yerine kadın denilebilirdi ve bu şiirin sesini bozmadı bence...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta