İzmir Mektubu Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Ben İzmir’ i tanımam, Küçük Hanım
Denizi bana yabancı gelir..
İzmir denince, gözüme
Bir genç kız hayali serilir..

Saçları kara kara gözlerine dökülmüş
Gözlerinde, yarının, mutluluğu okunan..
Ve bir duru sevginin
Pınarında yıkanan..

Güneş gözlerinden yükselir her sabah
Akşamlar saçlarıyla serinler
Beyaz etekliği denizi
Bir örtü gibi örter..

Portakal onun kokusunu getirir
Yağan kar onun şarkısını söyler
Ve uzun geceler boyunca çocuklar
Rüyalarında hep o kızı görürler

Bir melek edasıyla gezinir denizde
Ayağı dalgalarla yıkanır
Salınır ta uzaklara gider
Martılar saçlarını kıskanır

Denizden esince rüzgar uzatın ellerinizi..
Bir sıcaklık hissedersiniz
Geceleri pencereme vuran rüzgar
O kızın nefesi midir, dersiniz?