Sevda bahçemdeki bu son gülümü,
Koparmadan kokla, kurban olurum.
Kulluğum yalnızca Tanrı`ma benim,
Dilersen, uğrunda kölen olurum.
Yorulmuş ömrümün kara treni,
Kime dert yanayım başa geleni,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta