İzin Verme... Şiiri - Döndü Dülger

İzin verme seni unutmama.
Bir ışık yak bitir keder yüklü hasretin efkarını.
İzin verme dudaklarıma mühürlü adını gözyaşıyla yıkamama.
Çöz prangalarını, sil alnımızda ki kara yazıyı.

İzin verme yüreğimde solmana,
Bizi haykır kasvetli havaya, yık bütün tabuları.
Son ver suskunluğun can alıcı haykırışına,
Savur karanlığı, ser güneşi üzerime yıkma gönlümün sarayını.

İzin verme umudumu diz çöktüren zamana,
Yeniden yeşersin aşkımızın kuru dalları.
Sevdamıza musallat olan ayrılığı vur zincire,
Ya tamamla beni, yada al götür kırık dökük yarımı....
Döndü Dülger