İzin Verir misin? Şiiri - Engin Sınmaz

Deniz ucun nerede senin.
Görünmüyor göremiyorum.
Dürbünle bakıyorum
Olmuyor yine.
Sonun nerede senin.
Girsem kumsalın kumlarını yavaş yavaş çiğneyerek.
Sıcaklığı bacaklarımı yakarken,
Kumlardan atlasam sularına
Bana dalgandan bir parça verir misin.

Ya sen güneş, ışığınla aydınlatıyorsun.
Sıcaklığınla da sarar mısın beni?
Sıcaklığınla sararmısın buz kesmiş yürekleri.
Bir kez daha ısıtmayı dener misin?
Bana ışığından bir parça verir misin?

Sen ağaç meyvelerini toplamama izin verir misin?
Gövdene yaslanarak uyumama,
Sana sarılmama, Sessizliğinde kaybolmama
Kokularınla coşmama izin verir misin?
Bana ululuğundan bir parça verirmisin.

Sen doğan bebek, konuşur musun benimle?
Ya sen çocuk koşarmısın açık avuçlarıma,
Ya sen büyük anne büyük baba size sarılmama,
Sen ana sen baba sen kardeş
Sizlere dokunmama izin verir misiniz?

Sen Doğa,
Bitmeyen bu uzun yolculukta
Çocukluktan büyüklüğe
Yaşam yolculuğunda
Koşmama, Coşmama
İzin verir misin?