izin verme gidiyorum yüreğinden uzaklara,
izinverme gidiyorum yoklunun karanlığına,
teninin kokusuzluğuna hapsediyorum gidişimi,
aslında ben hepsendeydim,
hiç bırakıp gitmeye kıyamazken,
senin uzağında yaşamayı düşünemezken,
bana gitmeme izin verme derken,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
