Bitsin Eziyet Şiiri - İbrahim Bozkurt

Her gün bir ve beraber iken,
Ne dedimde bana küskün bakarsın
Orta yerde bir dargınlık yok iken,
Geçip gittin sebebini demedin.

Beni yürekten sevmiş olsaydın,
Gönlünü gönlüme bağlar dururdun!
Belliki gönlün bende yok imiş,
Bana ümit verip neden beklettin?

Şöyle dönde çevrene bir bak,
Seni seven aşık olmuş perişan.
Bir kez aramadın halım sormadın,
Hangi neden seni benden ayırdı?

Bozkurt yaşamında bir seni seçti.
Acıyı tatlıyı bal diye geçti.
Seni kendine yar diye seçti.
Yetmedi mi daha; bitsin eziyet.