"iyimisin" Şiiri - Burak Şengül

Bu dünyada yerim nerde benim?
Kalbim bir insafsız için atıyor.
"İyimisin" diyenim öyle çok ki benim,
Kendini herkesle bir sayıyor.

Adalet gelirde tecelli eder bir gün,
Onu da uçurumdan atanlar olur.
Bir bilse neler hissedecek o gün,
Anlacak ölüm tek kurtuluş olur.

Kafiye tutmaktan aciz beynim gevredi
Baktımda düz yazanlarda türedi.
Bir de öyle yazayım derdimi sana,
Kalp kırıklığı neymiş o zaman anlatırsın bana...