Çocuk zamanda, kaydırağımın üstündeyim.
Gözlerim güneşten bakıyor, uzayıp giden Kalabak ovasına.
Bekliyorum sabahtan akşama, ana mı baba mı.
Gelenler benden değil, ben onlardan değilim.
Arıyor içimdeki çocuk, anasını, babasını gözü yaşlı.
Güneşin ay la, gündüzün akşam la buluştuğu zamanda,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
kalabak..
çocukluğumun en güzel yılları...
pazar izmire dönüş konvoyları ..
ateş böcüğü misali sıra sıra arabalar...
izmirin en yakışıklı dedesi Ahmet..
kalemine sağlık.. sevgiler efe-m...
İşte sonunda buldun kendini kardeşim.
Sevgiler
Umut Ülbegi
ne güzel sakın orada İtalyan YAZ OKULUNDA MIYDINIZ? KALABAĞI İYİ BİLİRİM YAZLIĞIMIZ ORADAYDI ESKİDEN
Vefa bilmek vefalı olmak..Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta