İyi değilim... Ağır kederli sabahlar taşıyorum, her gece sonrasına.
Hiç çekilmemiş acılar arıyor ellerim.
Ve gözlerim, dökülmemiş gözyaşı.
En sevdiğim sonbahar, tenime sarılan rüzgar,
En sevdiğim deniz, kuşlar, balıklar…
Şarkıyla, şiirle beslediğim ey nankör ruhum.
Kimi istersen sevdim, söyle, neden hala mutsuzum?
Bir leyli şarapla yolculuyorum her gece,
Ay ışığında, gül kokan yastıklara bahşediyorum seni.
Yine de kötü düşler görüyorum epeyden beri.
Kötü düşler görüyorum epeyden beri.
Dünya çok kötü bir yer olmuş güya;
Yoksul çocuklar vuruyormuş, zengin kıyılarına,
Kapı önlerinde,
Kuyu diplerinde
Kadınlar uyuyormuş ebedi.
Üzerlerinde bıçak ve kement izleri.
Ve bilmem kaç metre
Toprak için,
Bilmem kaç deste kağıt için,
Gaz için,
Su için,
İhtiras ve güç için
Bilmem kaç insan,
İnsanı öldürüyormuş.
İyi değilim,
Kötü düşler görüyorum epeyden beri.
Ben iyi değilim… Siz iyi misiniz?
Ü.U 11.11.2022
Kayıt Tarihi : 27.5.2025 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!