İti Kurt Yapmaz Şiiri - Uğur Musab Şahin

Gönül mahzun, insan dilsiz olur,
Ne söylesen, her söz yersiz olur.
Kulaklar sağır, elemler ağır olur,
O dem anlarsın, gül elde solmuş.
2025

Karnı aç olan kuru ekmekle doyar,
Gözü aç olursa, dokuz köye dalar.
Dokuz köy birleşir onu doyuramaz,
Besmelesiz deyyus onuncuyu arar.
2025

Heybemin bir gözü “hayır”
Diğer gözü “şer” dolu,
Emin olmadan yemin olmaz.
Kadıya gider bu işin sonu.
2025

Unutursan hatırlanırsın,
Hatırlayanları unutmamalısın.
Vazgeçebildiklerinin efendisi,
Vazgeçemediklerinin kölesisin.
2025

Altın tasma, iti kurt yapmaz,
Tasma taksan kurt, it olmaz.
Postu ile karnı doyan itin,
Dostu çobanla yarası olmaz..
2025

Üstü takı çöplüğü,
Evinde kapısı yoktur.
Ziyneti çok olanın,
Zihniyeti yoktur.
2025

Er adam, er kalkar,
Sonra el ve yel kalkar.
Elkızı “el” sallamaz,
Eloğlu “bel” sallamaz.
2025

Ben ömrümü sana feda etmişim,
Sen benim aşkımı kar bellemişsin.
Bu yetmezmiş gibi çekip gitmişsin,
“Fedakârlık” demek bumu vefasız?
2025

Şıvlak dan şer olmaz, şerden de şıvlak.
Baharda güller solmaz bülbüller çaylak.
Su akar yolunu bulur, gerekmez savak,
Sabahın köründe bu sala nedir?
2025

Vefasız, vedasız olur.
Bu büyük kusur..
Nankörden uzak dur,
İşte bu huzur…
2025