İt'hal Şiiri - Onur Ömür Çağlar

İlk gelişim de değil dünyaya,
Reankarne notlarımı temyize çekiyorum çamaşırdan suyla,
Allah'ım o büyük putu en çok ben besledim,
Mihrimah'a neşe diye iki martı şişledim,
Payidar tanımaz beni,
Belki Ali tükürür yüzüme güleni,
Terazinden şüphe edenin vay ki Süleymanına,
Hürmettir, üzümü en çok ezilen köyün muhtarına.
Ölemiyorum dedikçe yaşıyorum sandılar,
Sandıklarca durmadan, sırtıma sanrı sardılar.
Batıl çaputlar bağladığım o ağacı kökünden kestim,
Birleşmiş milletler gözünde nerden baksan bir leştim.
Boğazımdaki yumruya ad takacak olsam onu doğururdum,
Göbek bağına el sürmeden önce yüzüne kitap vururdum.
Bir seni korusun, ben seyir edeceğim,
Öleyazdım, ölmedim, ölmeyeceğim.