İsyanım Şiiri - Veysel Şimşek

Gerçek varken yalan neden hak olsun,
Aç dururken neden kimi tok olsun,
Tek arzum insanlık imana gelsin,
Akıl almaz sorunlara isyanım.

Öz ve öz kardeşin kazar kuyunu,
Zor eder elinden alır payını,
Budur yanar döner fetbaz oyunu,
Doymaz harun karınlara isyanım.

Kendim bilmez senli benli yol tutar,
Bülbül neden diken dalında öter,
Büyük balık küçük balığı yutar,
Ayrım ile gayrımlara isyanım.

Unutma hepimiz geldik Adem'den,
Nasihatla böyle duyduk dedemden,
Örnek alsan artık gelen gidenden,
Vardır ölüm yarınlara isyanım.

Ararım bulunmaz aklı başında,
Fark etmezki sormam kaçtır yaşında,
Ben tanımam insanlığın dışında,
Ayrı fikir yorumlara isyanım.

İnsan olmayanı tanımam elbet,
Fark etmezki olsa bile öz evlat,
İte taş atıpta nedendir havlat,
Yeni nesil torunlara isyanım.

Veysel der ki; Dünya hain sarayı,
Doğru insanlara açmış yarayı,
Bulamamış derde derman çareyi,
Gelmiş geçmiş yarınlara isyanım.