Yansan bu dünyanın haline yansan,
Deli olup divane gibide dönsen,
Hep kafayı yersin derine insen,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Fayda etmez yine olanlar olur,
Zalim dünya kim ölürde kim kalır,
Deki çare yoksa elden ne gelir,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Her zaman hüzünden ırak ol ırak,
Odaklanma her şeye zarardır merak,
Tasalanma ne varsa zamana bırak,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Hak adalet sağlam tut sen terazin,
Unut kin kibiri kime garezin,
Hata sende bitmiyorsa marazın,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Yüce Rabbim derman çalar yaraya,
Fazla tapma mala mülke paraya,
Düşünürsen sonum gider nereye,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
İnsan olmak güzel yaşamak ne hoş,
Ayrılma dostluğun peşinden hep koş,
Zalim dünya zalim olsada bomboş,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Gelen gitti bu dünyada kim kaldı,
Babamı Anamıda elimden aldı,
Veysel çok düşündü derine daldı,
Ah çekipte ağlamaya ne gerek.
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!