Yandım…
Ateşi benden sor, küllerin sırrını benden,
Geceyi bölen o uğultulu feryâdı benden.
Ben ki, aşkın eşiğinde diz çökmüş bir fâniydim,
Sen gelince, tanrılar bile secdeyi unuttu,
Göğün kapıları çatırdadı isminin ağırlığıyla.
*
Yandım…
Ateşi benden sor, küllerin sırrını benden,
Geceyi bölen o uğultulu feryâdı benden.
Ben ki, aşkın eşiğinde diz çökmüş bir fâniydim,
Sen gelince, tanrılar bile secdeyi unuttu,
Göğün kapıları çatırdadı isminin ağırlığıyla.
*
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:İsyanı Feryâd - Nisyân II Şiiri - Yorumlar
19 Kasım 2025 Çarşamba - 19:20:39

Ey gözleriyle tufanlara fetva veren güzel!
Bir bakışınla Nuh’un gemisini karaya oturtursun.
Benim yüreğime dokunsan, kırk gün değil;
Kırk ömür bile dinmez bu taşkın.
Yazan: SagirZadeOzaN ??
#Aşkın, #İsyanın ve #Secdenin #Gözyaşları
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta