İsyan Çağrısı... Şiiri - Fatih Mehmet Yi ...

Bir lokma ekmekle sustu çocuklar,
Gecede yankıydı çatlamış dudaklar.
Yoksulluğun sesiydi, inleyen sokaklar—
Aşk bile üşürdü karanlıklar ülkesinde.

Bir yürek yanardı, sessizce içten,
Analar ağlardı çocuklarını yitirmekten.
İsyan büyürdü yoksul kentler üzerinden—
İsyan çağrısıdır: yıkılsın saraylar!

Acıydı ekmeğim, suyumda hüzün,
Bir gül düşlerimde solmuş her gün.
Özlemle yanarken; isyanım, aşkım—
Aşk dedikleri bir yangınmış meğer.

Bir sokak lambası, titrek bir umut,
Bir mektup yırtılmış, içinde ayrılık.
Yoksul bir sevdaya düşmüş bir nutuk—
İsyanla yazılmış, kanla okunur.

Bir gün döner mi o gidenler?
Bir gün diner mi bu dertler?
Aşk mıydı, yoksa yeşeren düşler—
Özlemle ördüğüm hayal duvarı?

Bir çığlık yükselir, geceyi deler,
Bir çocuk susar, gözleri söner.
Yoksullukla örülmüş bu kader—
İsyanla çatlar, sabırla döner.

Fatih Mehmet Yiğit