Ey umudumu gomulu bir sandikta saklayan hayatim
Ruhumun ekseni gecenin karanligina dondugunde,
Denizde mavi,
Ciceklerdeki renk ahenki,
Tenindeki zerafet kaybolur.
Ey sen bana bir gulumsemeyi bile,
Uzerine kodun yazili sans topu yapan kadin,
Bilki,
bin yil yakandan dusmeyecek
Seni her gordugumde terleyen ellerim.
Ey gunesi kuytulara ceken yanlizligimin sebebi.
Bana oyle bir neden soyleki,
Sensizlik cicegi burnunda bir gelin gibi yatsin aklima.
(M.S.Uzunhasanoglu Deventer 25-06-2007)
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!