İsyan Şiiri - Recep Tuna

Uyku tutmaz beni böyle gecelerde.
Anatomilerini merak ettiğim tahta kurularının sesleri yok çünkü.
Garip isteklerim oldu ara sıra,bilirsin...
Ölmeden ölmek gibi
Ya da acı çekmeden ağlamak...
En garibi de buydu zaten,
War mıydı öyle bir hayat?
Yaş dökmeden,
İçine akıtırcasına
We her damlada tekrar tekrar ölmek...
İşte buydu çoğunuzun hakettiği hayat.
Otur da düşün insan kılığına bürünmüş zawallı;
Ne kadar hakettin mutlu olmayı?
Sahibine werme zamanı gelmedi mi,
O perilerle süslü rüyaları...?
Git we öL
Artık bu dünyada yerin kalmadı...