yanılgıyla yeni güne başlayan korkunç insanlardık
kızarıp bozaran terli yanaklarımızda çocukluğumuzun;
tahteravalli zamanlarına uyanırdık.
sonraları; son bulan gamlı hazanların ilk sabahında;
şarkılar, makamlar, güfteler biriktirirdik.
şaire benzeyen yanımızla uzatmalı mıydık acaba ellerimizi, ayaklarımızı?
uçurtma tutan kuş kanatlarında sallanmalı mıydık yoksa boş yere?
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta