İstinad Duvarı Şiiri - Emre Gaviyel

Şairler, ressamlar, Hayyamlar,
Rüyacılar meşki çarede bulsa;

Zaman,
cebinin boşluklarından bir kara deliğe saplanmış,
kavram olmaktan çıksa...

Eyvallah.

Kıymet ki,
yaratıcıdan gelen ilhamı
kaybetmeyen ümidi yeşil tutmakta.

Kıymet, korkusuz.
Ve tembelliğin yırtıcı kuşlarını
kanatsız bırakıp,
yolup yola saplı metal tüyleri,

yerçekimine karşı duran dualar ile
kılıcı söz,
kını göz,
gücü öz kılmak.

Kovalayanın ile yüzleş.
Ey sanatı aslından nasiplendiğini
anlamış olan ancı.

O, hancı.

Sen geçmez isen mülk kaygından,
senden geçmez bu sancı.

Yılgın korku,
taşılı ciğerden;
yerine üfledik
gayreti evvelden.

Çekinme,
kaseye dolan ilimden.

İki suyu birbirine katmadan
fırtınalar kopartan kuvvet,
ya da Yasa.

Yaz kağıda,
kazı taşa.

Kase,
ancak Hancı’yı andıkça taşar.