Divaneyim sevdan ile ey yarim,
Gezerim yıkıla yıkıla diyor.
Dile destan oldu aşk-ı efkarım,
Eyledin gönlümü istila diyor.
Çorum’un üstünden kalkınca duman,
Sana doğru koşacağım durmadan.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
