kolları bağdaş kurmuş gögüslerinin üzerinde
yürürken iki metre önünde gözleri, kaldırımları süpürür
aceleci sakinlikte gördümdü onu istiklal caddesinde
öğle sonları belki zamansızlıklardan belki de tüketmek zamanı
ışığın olmadığı karanlık köhne bir kafede
tekrarı olacakken birgün öncesinin, boşluğun telaşı
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta