İstemiyorum Şiiri - Hedaye İpek

Sırtımı cama yasladım
Olan biteni gözlüyorum
Olan bitenlerin dışında en derininde bulunuyorum.
Daha erken doğmalıydım
Daha erken büyümeliydim
Şimdi büyük adam olmamın faydası yanlızca bana ise
Ben büyük olmak istemiyorum
Ben adam olmak istemiyorum.
Annemin yüzündeki hüzünden kaynaklı kırışıklara engel olamadıysam
Babamın ömrüne ömür katamadıysam
Ben var olmak istemiyorum.
Zavallı gibi böyle kuytu köşede bu düşüncelerle gözyaşlarımı silmek istemiyorum.
Sırtımı cama yasladım
Annemin gelişini bekliyorum.
Ben bu denli gelişleri sevmiyorum.
Omuzlar öne düşük, gözler buğulu , ağız mühürlü ,kollar bir sağa bir sola bir yerlere tutunma ihtiyacı içinde, ayaklar sürüne sürüne... Sevmiyorum!
Sırtıma cama yasladım
Annemi bekliyorum
Ben bu denli bekleyişleri sevmiyorum.
Sırtımı ara ara camdan kaldırıp spor ayakkabılarımla buz gibi hastane koridorlarında volta atarken beklemek istemiyorum.
Her an gelecek tedirginliğiyle her saniye gözyaşlarımı silmeye çalışıp aptal aptal sırıtmak istemiyorum.
İçten gülüş istiyorum, sırtımı buz gibi incecik güven vermeyen camlara değil. Asırlık ağaçlara yaslamak istiyorum.
Babet giymek istiyorum. Her yere yetişebilmek tüm gün ayakta durabilmek için giydiğim pempe sporlarımın canı cehenneme.