İşte yine bir sabah, sensizliğin karası,
Güneş doğar, ama içime işlemez ışık.
Elimde kalmış bu bağımlılığın yarası,
Ne bir nefes kadar yakın aşk, ne de duyulur fısıltısı...
Uzaklık, aslında adı konmamış bir işkence,
Her anı, kalbime inen sessiz bir darbe.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta