Karanlıklarda kalma korkusu düşüyor / bazen yalnız olmanın korkusu.
Uzakta kalmak yanında olup ve sana dokunmadan seyretmek / bazen senden uzakta sessizce beklemek,
Bu sabah gökyüzüne dokundum, biliyormusun; öyle uzun ağladıki / bazen yağmurları hep sana benzetirim
Asmalı kilit gibi kapılarda sessiz dokunuşlara gebe / bazen bir okyanusun kalbi gibi dalgalısın bilirim.
Ve bilirim kıyılarım sana yakın, mavi düşlerse bana / bazen susuyorsun.
Dalgalardan çıkarttığım tek şey sözcüklerim, sahi onlarda hep aklında.
Kocaman bir dünya adımlarım küçük, sana uzayan yolsa fenerini yaktığım ada.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta