Yazmak Sevdası 1960
İnsanlar var, insana benzer.
İnsanlar var, destursuz gezer.
İnsanlar var, imansız gider.
İnsanlar var, insanlık eder.
Saymakla biter mi, hayvanlar?
Dağda ayı, ovada kurtlar var.
Leş bekleşiyor akbabalar.
İnsansa onlardan da barbar.
İnsanlar var, insanı boğar,
İnsanlar var, bine bin katar,
İnsanlar var, hep kuyu kazar,
İnsanlar var, alnında nur var.
Saymakla biter mi iyilikler?
Gözetilirse bütün garipler,
İşte o zaman açar solan güller.
İnsanın, insana gülmesi yeter.
Kayıt Tarihi : 6.10.2005 02:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!