İşte dünya-İşte insan (Yaşam Destanı) -2

İŞ T E D Ü N Y A - İ Ş T E İ N S A N -2
(YAŞAM DESTANI)

2-
.....
İnsanlar berduş olmuş, beyinler hep sarhoş.
Herkes kendi derdinde bir alem, hepsi de bir hoş.
İnsanlık olmuş yalan, dolan, dalavere hepsi boş.
“Devlet malı deniz, yemeyen keriz” derler sende koş.

Sevgiden, saygıdan her zaman dem vururlar.
Karnı toksa sanır herkes kendisi gibi yer dururlar.
Felsefesidir onun, “Har vurur harman savurur”lar.
Başına gelinceye dek, durmak nedir bilmez, hep vururlar.

Dünya kadar malı vardır, ölüm nedir hiç aklına gelmez.
İbadet, hakikat, marifet bilmez, alnı secdeye değmez.
Açlıktan ölen ölür, kalan sağlar nasıldır bilmez.
Ar damarı çatlamıştır, namus nedir bilmez, utanmaz.

Aşık olur, sevda çeker hiç mi hiç gam etmez.
Kim iyi dir, kim kötü dür, onun için farketmez.
Binbir türlü belaya uğramıştır, hala aklı başına gelmez.
Köşede açlıktan ölsen dönüp hiç yüzüne bakmaz.

Kalem oynatırlar götürürler garibanın malını.
Kanına girerler, alırlar genç kızların binbir ahını.
Kaldırabilirler mi onca perişan ailenin vebalını.
Pavyonda, cazda, barda yer, bilmez milletin halini.

Karada, karda yürürler, hiç iz bırakmaz sanırlar.
Garibanlar olmazsa, bilirler aç kalır o şarlatanlar.
Yaptıkları maskaralıklar yanlarına kalır sanırlar.
”Zalimin zülmü varsa, mazlumun da Allah’ı var.”dır

......

Temmuz - 2007- Adıyaman- Kerim BAYDAK