Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kendini umman sanmak
bir katre bile değilken
hüsran seni bekler
son değil baş beklerken
sevgiyle kal daima,
Naçz-i varlığı bir katre bile değilken,
Kendini derya umman sanmaktır...
bu ne manalı bir vecize mirim. saygıyla selamlıyorum seni
'Bir bulut olup engin dağları aşmaktır,
Özlemiyle coşup sevdasına koşmaktır, '
Sevince yürek, yazdirir sevgi böylesine güzel siiri...
Tebrikler.
Her bir beyitte,değişik açılardan çekilmiş aşk kareleri görüyorum rengarenk bu güzel şiirde,kıskanılası...:)))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
çok güzel olmuş. tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta