Oysa sen dokunurken bu şehre şehir ilerlerdi,
Adımlarından anlardım gelişini,
Bir çok insan yürüyor şimdi,
Adımlarını sürdüğün caddelerde...
Ama hiçbiri senin yüzündeki tebssümü vermiyor bu kez benim yüzüme,
Şimdi gidişini herkes gözyaşlarımdan anlıyor
Sen olmayınca hiçkimse olamıyor hiçbirşeyim...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sevgiliye itiraf adı altında güzel bir eser kutlarım sizi ve yüreğinizi
harika bir siirdi..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta