Senelerin yaşlandırdığı yıpranmış kalbimde aşkının sensizliğin acısı yanar kül olurken sabahları bekleyen ben aşka sevgiye hasret kar altında açan kardelen çiçeğim sen ne tuhaftır hayat ölümsüz aşk bende bitmeyen bir özlem sende inceden bir meltem esiyor ürperiyor bedenim ağlıyor kalbim sen sevdamın çiçeği sen hayatımın tek gerçeği kalan ömrümsün bebeğim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta