İstasyonda bir kaç saat
Anlamadığım dilden bir şeyler konuşuyorlardı
Kız kalp çalma telaşında
Başka bir adam gitar
Tren rötarlı geldiğinden İstasyon tenhalaşmak üzereydi
Kalabalık çekilmişti
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
O nasıl istasyonmuş öyle... 'Çalan çalana...'
Biri kalp, diğeri şarkı... Biri şiir, diğeri şarap...
Şişeden içemeyince, sıra kadehlere kadar geldi demek...
Oysa 'gerçek şair' çalmak şöyle dursun, üste para verir dinletirdi şiirini...
İstasyon manzaraları hayata çok mu benziyor?
Tebrikler bu güzel şiire Nimet Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta