Gitme,
Bütün güneşleri peşine takıp.
Beni,
Günebakanlar gibi,
Boynu bükük bırakıp,
Gitme.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bilinen bir objenin ( mesela istasyon) çevresinde yine bilinen bir temanın (ayrılık/bırakıp gitme) birçok şair tarafından işlenmesi son derece tabiidir. Önemli olan yazılana şairin kendi soluğunu, insanlık damarını, hissedişlerini katabilmesidir. Şair bunu başarmış şiirinde.
Özellikle,
Gitme,
O limanda şimdi bütün gemiler,
Işıklarını söndürüp,
Bir bilinmeze doğru,
Usul usul demir almadadır.
Senin bütün hayallerin
Ve
Benim bütün şiirlerim,
Böylece,
Yarım kalmadadır.
...
kısmı benim için şiirin etkileyici bendi gibi geldi.
Tebrik ediyorum.
Bir şairin bir insanın aniden bir istasyonda fenalaşıp öldüğü. Bir istasyonun anlamını en güzel ifade eden dizeler olmuş. Tebrik ediyorum sayın SEVİNÇ hanım. Ölüm olmasa bile ölüm gibi sahneleri hatırlatıyor.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta