Kalleş bir aydınlığa doğru ilerliyordu bozkır treni
Bilinmez istasyonlarda
Kimlerdi
Bekleyeni
Salyalı bir sokak köpeği kuyruğunu sıkıştırmış soğukta
Aç ve yürümeğe mecalsiz
Raylar üzerinde sürünüyordu
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
medeniyetsiz medeniyetten herkes bıkmıs durumda bu medeniyetsizlige şiir yazan, şiir okuyan kişiler dirsek diriyor.Burda kalın ve devam edin.
'Kalleş bir aydınlık' bunu düşündüm en çok...Neden Oğuzkan Hocam? Bu bozkır treni niye oraya ilerliyor? Ya da alışılanın aksine aydınlık niye kalleş?
selamlar ve sonsuz sevgiyle
Haldun Hakman
akıcı ve güzel dizeler tebrikler saygılar hocam ... kibar
Medeniyet sıksa da hatta zaman zaman isyan da ettirse alışılıyor ve kolay bırakılmıyor işte.
Alışmak aslında yaşam için iyi gelmez bana durağan gelir.
Başımızı alıp gitmek kimin hasreti değil ki? Ama hadi değince de o kadar kolay olmadığını görüyor insan.
Basit yaşayacağım bir yer özlediğimde bunun durağanlığını sürdürmeye yeterli sakinliğim ve cesaretim olmadığını farkedip ben de vazgeçiyorum o trene binmekten.
Ve alışkanlıklarımın durağanlığına geri dönüyorum.
Şiir çok hoş
Neden, demekki hala tam anlamıyla istemiyosunuz, yada geride kalanlar henüz gitmenize hazır değiller, cesaret gerektiren bir karar...
Yüreğinize sağlık Oğuzkan Bölükbaşı yine çok güzeldi...
Sevgiler...
muhteşem
tebrikler
kaç katar geçti beni almadan.....
beni anlatmışınız sanki...
tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta