İstanbulda balık olmak Şiiri - Akif Tütüncü

İstanbul da bir balık olsam
İlk önce bir akvaryum alırım kendime
Kız kulesini kapatırım
Hiç sadık birisi olamadı diye

Her gelen dalgaya göz kırptı
Her geçen gemiye umut ışığı
Denizin ortasında
Balıklara zıpkın yarası

En çok kuzguncuğa yüzerdim akşamları
Yanımda da bir büyük rakı

Bir şair yaşarmış eskiden derler
Ağzı da biraz bozuk
Suratın da ki kıllara karışırmış küfürleri
Bir yüzünü yıkadı mı herkesten daha temizmiş

Meze olur mu yum bilmem şiirlerine
Bir damla olsam içine yeter

Sonra Beykoz ormanlarına doğru yüzerim
Karışırım birkaç piknikçinin içine
Ayırt ederler mi kılçıklarımı yüreğimden
Yakmadan bırakırlar mı suya