Oturabilirmiyim bir daha denize karşı?
Çığlık, çığlığadır şimdi Martılar....
Cıvıl, cıvıldır kapalı çarşı
Çarşıda turistler vardır.
Denize nazır o muhteşem yalılar...
İncir ağaçları, palmiyeler,ortancalar...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Herşeye rağmen İstanbul...Değil mi sayın Apel , hele uzaklardan ...
Kutluyorum İstanbul figürleri ile bezeli şiirinizi, yüreğinizi ...
Dünyada yok esi benzeri :)
Öyle özledim ki;
Ekmek gibi, su gibi...
Yar gibi, can gibi...
Yüreginize saglik.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta