İ s t a n b u l Y ü r ü y o r

ilkbahar lalelerin zambakların güllerin
İnci gibi boğazda talancı hanelerin
yerliler yabancılar sende huzur bulurken
yüksek kuleçiklerde azgın sömürenlerin

bozuyor gökdelenler güzel siluetini
mahyalara hapsettik meşhur adaletini
İçleri boş gölgede ihtişamlı camiler
mazideki her şeyi yuttu meyhanelerin

minareler kubbeler duşurunda asalet
sadaka taşlarında gizlediğin marifet
neydin ne oldu sana nasıl bu hale geldin
nemalanan hainler seni iç etti hayret

sokak ve caddelerde ucube tip binalar
hakkın yolunu kesti ihtilal-li seneler
bakışlarında gizem kan donduran sözleri
fatihin mirasını bitirdi pis ene'ler

balık kuşu, martılar sahillerde tünesin
seni temaşa eden hoşnut olur bilesin
her semtin ayrı şehir ey yürüyen İstanbul
çağ açıp çağ kapatan Fetih'le abidesin

ey şehir efendimin muştusuna mazharsın
onu anlamayanlar ömür boyu utansın
İmarın bozulsa da susmayaçak ezanlar
yedisinden yetmişe şehirlere sultansın

peygamberin dostudur kur-an'ile yaşayan
duymadık onun gibi anlatıp ve anlayan
o ne güzel komutan o ne mükemmel asker
onun neferleriyle dolar taşar çağlayan

21. asrın lideri göç ediyor
onun mücahitleri kur-an’dan besleniyor
dinin yıldızı hocam, mekânın cennet olsun
İstanbul sana doğru, senin ile yürüyor