Her sokak başında bir kedi,
Tıknaz, tombik, yuvarlak bedeni.
Patileri yorgun, bakışları tok,
Yemeğe düşkün bu şehir çocuğu.
Bir zamanlar fare kovalardı,
Şimdi köfteye gömülü, uyuklardı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta