O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
yürekten kutlarım muhabbetle tam puan
buda benimki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
...................................................
Bilal Özcan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta