İstanbul'u dirilttim bu gece.
Çıkardım gömdüğüm yerden,
Kalbimin ücra köşesinden,
Koydum masaya.
Hemen başladı konuşmaya, ne kadar deli dolu, heyecanlıdır.
'Dur! ' dedim. 'Dur, bu sefer ben anlatacağım, sen dinleyeceksin.'
Şaşırdı önce, durdu, 'Tamam' dedi.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta