İstanbul Seyahati Şiiri - Deniz Ercani

Ankara'dan bindim hızlı trene
Can dostlarıma İstanbul'a vardım
Hasret kalmıştım yoldaşa yarene
Şükür ki hepsini orada gördüm

Sonunda yolumu düşürdü felek
Kabul oldu dilediğim bir dilek
Tam bir hafta kaldım orada konak
Yitirdiğim neşeyi keyfi buldum

Rüzgarı hafiftir nemleri çoktur
Şehirler içinde menendi yoktur
Cümle cihanda yeganedir tektir
Güzel İstanbul'a gönlümü verdim

Dostlar beni karşıladılar garda
Bir an bile hiç koymadılar darda
Paşa gibi ağırlandım her yerde
Çokça selamları yürekten aldım

Bazı metro ile bazı motorla
Bazı Marmaray'la bazı vapurla
Bazen yokuşları tırmandık zorla
İstanbul'u dostlar ile kat ettim

Beşiktaş'a vardım da herkes sokakta
Kimi sahildedir kimisi parkta
İnsan deryasında bir küçük nokta
Kalabalık içinde durdum kaldım

Kadıköy'de sahilleri izledim
Güzelliğini içimde gizledim
İç çekip de eskileri özledim
Hayatın akışına şaştım kaldım

Tuzla da ilçelerin bir tanesi
Sahilde var bir koca tersanesi
Ağustos ayı yirm'iki senesi
Üç sene sonra İstanbul'a geldim

Bu da Deniz Ercan'ın bir yazısı
Hemen silinir de gider bazısı
Hatrımdan çıkmaz İstanbul gezisi
Hislerim sel oldu içine daldım