İstanbul sallandı Şiiri - Emin Deger

İi
Bugün yirmi üç Nisan, neşe doluydu her yan,
Çocuk sesleriyle yankılanan şen bir zaman.
Gökyüzü birden karardı, bir gölge indi yere,
Denizler kabardı coşkun, bir fırtına misali.

İstanbul Köprüsü sallandı, bir beşik gibi narin,
Altında sular köpürdü, sanki bir devin hışmı.
Herkes bir telaşla fırladı, yüreklerde bir korku,
Bir panik sardı her yanı, bir depremin uğultusu.

Toprak titredi derinden, binalar bir an sustu,
Yüzlerde bir dehşet belirdi, nefesler tutuldu.
O an sanki zaman durdu, bir kıyamet provası,
Herkes sevdiklerini düşündü, bir dua fısıltısı.

Ama yıkım olmadı çok şükür, bir mucize gibi,
Kimse can vermedi o anda, geçti o kara an.
Korku yavaşça dağıldı, yerini aldı bir nefes,
Gözlerde bir şaşkınlık kaldı, atlatılan o stres.

Yine de o sallantı kaldı, bir ürperti içlerde,
İstanbul o günü unutmaz, o korkuyu derinde.
Yirmi üç Nisan'ın neşesi, bir anlık dehşete döndü,
Ama sonra umut yeşerdi, hayat yine bizimdi.

O günkü o korku dolu an, bir ders oldu bizlere,
Doğanın gücü büyüktür, saygı duymak gerekir.
İstanbul bir kez daha sallandı, ama ayakta kaldı,
Geleceğe umutla bakmalı, dersler çıkarmalı.