İSTANBUL
Ruhumu ayırıp bedenimin en derin noktalarından
Bir yere sürüklediler geçirerek çile diyarından
Geçtiğim yerlerde kim bilir kaç garip ölmüş kaç yoksul
Her birini kendine aşık eylemiş dediler İstanbul
Meğer İstanbul’un güzelliğini duyan koyulmuş yola
Adı da Konstantin imiş görmek nasip olmazmış her kula
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
