İstanbul Kokuyorsun Şiiri - Kaan Tekin 2

Hep mi gece gibisin;
Tatlı, hafif soğuk ve bazan yağışlı?
Hep mi böylesin;
Yüksekte, duygulu ve yaşam kadar hızlı?

İstanbul kokuyorsun biraz tuzlu, biraz yeni
Göllerin kıyısında okşarken başkası çehreni.

Kırıldığında gölgeleri gibisin şehrin,
Genç olduğunda gökdelenleri gibi.
Gez gez dünyayı bitiremezsin,
Lâkin bu şehirden gayrısına "ev" diyemezsin.

İstanbul kokuyorsun biraz âşık, biraz genç
Turlarken geceyi atasözündeki gibi.

Ay, o gece yüzünü kıskandı
Parlaklığını, yanağındaki o sana özel izi.
Uykusuz geçirdiğin gece sabaha varmadı
Çünkü sen huzursuz geçirdin geceni.

İstanbul kokuyorsun, o kokuyu içime çekeyim, bırak.
İzin versinler sarmala gecenin soğukluğunda boğulurken
Ben sar beni İstanbûlî kokunla.